Cyrk pojawia się bez ostrzeżenia. Otwarty jest od zmierzchu do
świtu, całą noc. Namioty pomalowane są w białe i czarne paski, w
powietrzu pachnie słonym popcornem i jabłkami w słodkim karmelu, u
wejścia stoi piękny, misternie stworzony przez niemieckiego
zegarmistrza zegar. Widzowie są zachwyceni. W każdym namiocie
czekają na nich inne, magiczne atrakcje. Akrobaci z gracją wirują
pod niebem. Sztuczki iluzjonistki wprawiają w zachwyt. Spacer po
magicznym Lodowym Ogrodzie jest niezapomniany. Nikt nie wie, że
cyrk to tylko gra, pole walki, arena na której odbywa się potyczka.
Fabuła:
Celia Bowen jest córką
znanego dziewiętnastowiecznego iluzjonisty, Prospero, który jest
mistrzem w swoim fachu i prawdziwym perfekcjonistą. Swoje nauki
przekazuje małej Celii, która dorasta w Le Cirque des
Reves. Dziewczyna zmuszona jest
do udziału w tajemniczej grze,
do której jest szkolona od najmłodszych lat. Nieznane są
jej ani reguły gry, ani przeciwnik.
Nie wie również, kiedy się ona zakończy i jakie kryteria trzeba
spełnić, by zostać zwycięzcą. Z czasem jedyne czego jest pewna
to to, że bronią są umiejętności i wyobraźnia.
Marco Alisdair zostaje przygarnięty z sierocińca przez mężczyznę
w szarym garniturze, aby wziąć udział w przedziwnym pojedynku. Z
czasem rozpoznaje swojego przeciwnika w Celii Bowen, jednak ta nie
jest świadoma jego tożsamości. Mimo, że Marco nie podróżuje z
cyrkiem, dziewczyna wyczuwa jego obecność, obecność potężnego
przeciwnika, w cudownych przestrzeniach, które znajdują się pod
kopułą namiotów Le Cirque des Reves. Specjalnie dla Celii Marco
tworzy między innymi Lodowy Ogród, który jest niczym list
miłosny do pięknej iluzjonistki.
Z czasem między oponentami rodzi się prawdziwa miłość,
wzmocniona faktem, że są sobie przeznaczeni; na zawsze związani
umową, jaką za nich zawarli ich opiekunowie. Fakt ten bardzo
utrudnia im rywalizację; przecież tylko jedno z nich może być
zwycięzcą.
Język: Książka ta jest bardzo dobrym debiutem amerykańskiej
pisarki Erin Morgenstern. Autorka kocha tajemniczość i
niedopowiedzenia, a jej kreacja cyrku jest po prostu magiczna.
To jest ten typ lektury, podczas można rozkoszować się każdym
czytanym słowem, ponieważ są one starannie dobrane i tworzą
piękne zdania. Coś pięknego!
Bohaterowie: Postacie są bardzo mocno zarysowane, jednak
każda z nich jest na swój sposób tajemnicza. Sama estetyka
nocnego cyrku jest elegancka i z klasą. Dominuje czerń i biel, ale
także srebro czy głęboka czerwień. W licznych namiotach nie
napotkamy klownów ani komików. Mamy za to akrobatów,
kontorsjonistkę, czy naszą uzdolnioną iluzjonistkę, która z
wdziękiem zamienia szale w gołębie. Narracja jest wielowątkowa,
czasem z perspektywy Celii, czasem Marco, jednak często też
podążamy za innymi wielbicielami cyrku, członkami jej trupy, bądź
osobami ściśle z nią powiązanymi. Mamy też częste przeskoki
w czasie, akcja rozgrywa się na przełomie trzydziestu lat.
Estetyka wydania: Nie sposób też nie wspomnieć o pięknie
wydanej książce. Po pierwsze, wspaniale zaprojektowana okładka. Po
drugie, ozdobniki, które możemy znaleźć na początku każdego
nowego rozdziału. Po trzecie, każda z części oddzielona jest
zadrukowaną stroną, na której widzimy czarne jak atrament niebo
usiane gwiazdami.
Moja opinia: Książka podobała mi się bardzo, przede
wszystkim ze względu na oryginalny pomysł, jak i na piękny
język – a jeśli ktoś z was przeczytał chociaż dwie moje
recenzje, wie jak bardzo lubię porządnie napisaną powieść.
Historia może być niesamowita, ale jeśli nie mogę się
rozsmakować w słowach, bo coś mi ciągle zgrzyta, to jestem bardzo
zawiedziona. Jedyny minus to bardzo wolne tempo akcji. W
powieści przeważają opisy – opis cyrku, opis pokazu,
monolog wewnętrzny bohaterów, ale przede wszystkim szczegółowy
opis świata zewnętrznego. Ma to swój urok i jak już wspomniałam,
pokazuje kunszt pisarki, która potrafi idealnie opisać suto
zastawiony stół, zapach rozchodzący się na terenie cyrku, czy
nieśmiałe spojrzenie głównej bohaterki. Jednak samej akcji –
wartkiej, płynnej, wbijającej w fotel mamy tu naprawdę mało. Poza
tym – naprawdę kawał dobrego czytadła.
